Facebook
Instagram
Dipje na 2 maanden sporten
Lees meer
"Het was zo vredig en liefdevol, maar plots lag ik terug in het OK"
CATJA HAD EEN BIJNA-DOOD-ERVARING NA EEN HARTSTILSTAND
En dan zie je jezelf daar liggen. Op de operatietafel omringd door dokters en verpleegkundigen. Alarmen gaan af. Lichtjes knipperen. Paniek in de ogen. Dit is het dan. Het is gedaan. Er overvalt je een onverwacht gevoel van rust en je gaat door de tunnel naar het witte heldere licht. Tot je plots met een klap terug in het OK beland. En je boos wordt, want het voelde zo vredig. Een bijna-dood-ervaring. Bijna onbeschrijflijk in woorden te brengen. Het overkwam Catja toen ze een hartstilstand kreeg.
Een aantal jaren geleden kreeg Catja de Rijk te horen dat ze hartproblemen had en vertelde de cardioloog haar dat ze een hartoperatie moest ondergaan. “De dag van de operatie was ik er nog gerust in. Na 10 minuten in de OK, kreeg ik plots ontzettende pijn in mijn borst. Die pijn was mij bekend, maar het werd zo hevig. Ik weet niet meer precies hoe en of ik een gil gegeven heb. Maar plots gebeurden er een aantal dingen tegelijk. Er ging een alarm af. Ik zag paniek in de ogen rondom mij. Iedereen was in rep en roer. Ik voelde als eerste de kracht uit mijn benen gaan. Het gevoel begon aan mijn tenen en kroop omhoog. Mijn benen waren gevoelloos. Toen gleed het ook over mijn vingers door naar mijn bovenarmen. De pijn op mijn borst ging weg en er kwam een ontzettende rust over mij heen."
“Ik heb op dat moment niet aan één dierbare gedacht. Er kwam zo’n mooie rust over mij heen. En ik dacht: nou dit is het. Ik gleed verder weg en dat was goed. Geen paniek. Geen pijn. Een zalig gevoel. Ik kwam in een tunnel terecht met prachtige kleuren en licht, en dat was zo indrukwekkend. Op aarde heb ik dit nog nooit ervaren. Die enorme hoeveelheid licht, liefde, rust en kleuren, dat was zo magisch. Ik vond het zalig. Ik zweefde daar gewoon rond. Op het einde was het witte licht en dat sproeide als een douche door mij heen. Dat was heel helder wit licht en ik werd ernaartoe getrokken. Dat intense gevoel had ik nog nooit ervaren en kun je niet overbrengen.”
Mijn leven zou nooit meer hetzelfde worden.
“BAM. Ik was vlak bij het witte licht en plots lag ik terug op de operatietafel. Ze hadden me terug gehaald. Toen ben ik zo boos geworden. Daar had ik best wel moeite mee. Ik heb een heel mooi gezin, ben ontzettend gelukkig en heb geen enkele reden om daar van weg te gaan. Maar dat gevoel daar was zo sterk en dat had ik willen vast houden. Ik wist toen al direct. Mijn leven zal nooit meer hetzelfde worden. Waar die gedachtes vandaag kwamen, wist ik eigenlijk nog niet zo goed.”
“Mijn hart had best wel een klap gehad, waardoor ik 12 weken moest revalideren. In het begin ging het zo slecht, dat ik grotendeels in bed bleef liggen om te herstellen. Lopen ging trouwens moeilijk. Ik merkte veel aparte dingen op bij mezelf. Wat mij ook meteen opviel, was dat ik heel gevoelig was voor het licht. Zo kon ik bijvoorbeeld geen tv kijken, die beelden gingen te snel. Ik moest mijn ogen sluiten, want kon geen licht meer verdragen. Een gesprek volgen was ook erg moeilijk. Ook vond ik dat iedereen zo hard sprak. Als mijn man zachtjes iets vertelde, zei ik: schreeuw toch niet zo hard. Ik dacht dat ik gek ging worden. Alle prikkels waren zo hevig. Ik heb in het begin erg mee geworsteld en tijd voor nodig gehad ”
Licht, geluid,... alle prikkels waren zo hevig. Ik dacht dat ik gek werd.
“Doordat ik eventjes weg ben geweest, had ik lichte hersenschade opgelopen en kon niet meer uit mijn woorden komen. Ik kon heel moeilijk zinnen maken. Ik besefte niet wat ik had meegemaakt, want kon het allemaal niet verwoorden. Wel had ik een heel duidelijk gevoel dat het iets heel bijzonders was. Het had geen naam en ik kon het ook niet delen met de mensen. Toen ik twee dagen thuis was, moet ik ‘s nachts naar het toilet in de badkamer. En ineens zie ik mijn overleden oma daar op een stoel zitten en naar mij lachen. Ik wist niet wat er gebeurde. Het was allemaal zo bijzonder. Dat is eigenlijk het begin geweest van mijn spirituele reis. En begon ik boodschappen door te krijgen van overledenen. Dat was er gewoon.”
“Dat was chaos voor mij. Ik kon het allemaal niet meer plaatsen. Ik volgde revalidatie, had spraak- en geheugenproblemen, mijn lichaam moest herstellen… Het was al zo’n klap geweest. En dan ook nog dit erbij. Ik vertelde aan de psycholoog dat ik dingen doorkreeg van overledenen. Zij wist mij te zeggen dat ze dit heel sporadisch mee maakten bij mensen met een Bijna-Dood-Ervaring (BDE). Ik kon toen zelf nog moeilijk lezen, dus heeft mijn man mij erbij geholpen om het internet te doorsnuffelen. Ik herkende mij in de verhalen van anderen. En dat was wel een soort thuiskomen voor mij. Een jaar later zag ik een oproep voorbij komen voor een BDE-congres. Mijn gevoel daarbij was zo sterk, daar moest ik naartoe. Daar heb ik dan ook Mirjam en Bob ontmoet.”
Mijn coach Mirjam heeft mij geleerd om af te sluiten.
“Op dat congres zat een vrouw achter mij en die vroeg of ze mij na afloop eventjes kon spreken. Dat was Mirjam. Zij heeft mij geleerd om af te sluiten door uit te leggen waar dingen vandaan kwamen en wat ze betekenen. Mede door haar ben ik heel snel op de been gekomen. Zij gaf mij antwoorden over hoe ik ermee om kan gaan. Daaruit is een heel diepe vriendschap ontstaan tussen ons. Het is heerlijk om met gelijkgestemden erover te kunnen praten. Gaandeweg merkte ik dat ik soms spontaan dingen door kreeg wat mensen voelden. Ik ben daarmee dan aan de slag gegaan en getest bij vrienden, en ik zat er nooit naast. Ik was erg verbaasd. Mirjam steunde mij en zei dat ik daar iets mee moest doen. In januari 2018 ben ik gestart als coach, en geef samen met Mirjam en Bob lezingen over BDE. Zo ben ik erin gerold."
“Na mijn hartstilstand en BDE had ik sterk het gevoel dat ik terug gestuurd werd met een taak om mensen te helpen. Ik leef ook werkelijk in het nu, en dat is bijna uur per uur. Ik voel ook geen boosheid meer, maar wel die ongelooflijke liefde. Ik kan zo blij worden van een zonnestraaltje in huis. Alles is nu veel intenser. Sommige dingen zoals geld zijn helemaal niet belangrijk meer, het heeft een andere lading gekregen. Ik heb het idee dat ik volledig gereset ben en alles opnieuw zelf mag invullen. Ik zou geen dag terug willen naar mijn leven ervoor. Het gaat zelfs zo ver dat ik mijn cardioloog bedankt heb voor de hartstilstand. Dit is het mooiste cadeau dat ik ooit gekregen heb. Ik wil 100 jaar worden, begrijp mij goed. Maar ik heb geen angst meer voor de dood en twijfel geen seconde om die mooie reis opnieuw te maken.”
"Ik heb mij niet één dag alleen gevoeld, dankzij de steun van mijn man en Mirjam."
“Mijn man is fantastisch en heeft mij in alles gesteund. Hij heeft de Catja voor de hartstilstand en de Catja erna. Ik heb alles met hem gedeeld en hij is ook meegegroeid. Dat is zo belangrijk geweest tijdens mijn proces. Ik heb mij niet één dag alleen gevoeld. Mijn kinderen vinden het reuze-interessant, maar zijn er zo niet mee bezig. Ik ben vooral mama voor hen, inmiddels oma, en ze bellen of komen nog altijd langs voor een goed gesprek. Daar ben ik erg blij mee. Ze vinden het erg mooi dat ik er ook mensen mee help. Veel mensen die dit meemaken, blijven er te lang mee zitten of leven zo verder. Die hebben geen Mirjam naast zich om hen te begeleiden. Wat erg jammer is. Door mijn verhaal te verwoorden en naar buiten te brengen, kan ik mensen helpen. Of weten ze dat ze bij iemand terecht kunnen. Dat is ook mijn doel, mensen begeleiden zodat ze er niet alleen voor staan.”
Lees hier het verhaal van coach Mirjam, hoe zij mensen begeleidt met een Bijna-Dood-Ervaring.
Zit je met vragen? Neem dan zeker een kijkje op de website: www.bde-verrijking.com
