• Blog
  • people
  • Transform your Lifestyle
  • Contentcreatie

Corona, de pot op


Tekst: Coach Tineke | Foto's: Lifestylebooking.be

27-03-2020

Het ongeloof is langzaam weggeëbd. De opstandigheid is stilletjes gaan liggen. De adrenaline van het begin zakt naar een normaal niveau. De eerste week hebben we vooral nodig gehad om alles thuis georganiseerd te krijgen. Een goede dagplanning helpt daarbij. Hoewel de tijd veel trager lijkt te gaan, zijn we toch al 2 weken verder na de start van de lockdown. En hebben we allemaal al veel tijd gehad om na te denken in onze gouden kooi met een immense voorraad toiletpapier.

Lees hier hoe week 1 van de eerste lockdown verlopen is.

Ik zette mijn jongens met gemengde gevoelens af bij hun vader. In deze omstandigheden hou ik mijn kids toch liever dicht bij mij. Mijn moederinstinct heeft het hier deze keer moeilijk mee. Want ten allen tijde wil je je kinderen kunnen beschermen. Maar de jongens stellen het hier ook goed, dat weet ik. En ze zijn blij hun grote stiefbroer en -zus terug te zien. Het zal nu wel een erg rustige week worden bij ons thuis. Ons dochtertje is verzot op haar broertjes en omgekeerd. Nu moet ze het met ons alleen stellen. Want we mogen ook geen bezoekje brengen aan de grootouders. Ze is pas 2,5 jaar en beseft niet wat er gaande is. Maar ze mist wel iedereen. 

Ik start de dag met het besef dat ik niks te doen heb."

De maandagochtend is zo vreemd. Onze dochter is vroeg op om 6u, blijkbaar voelt ze het zomeruur al aankomen. Het is stil en het besef dat ik niks te doen hebt vandaag, klettert oorverdovend in mijn oren. Geen werk. Geen klanten. Niks. Er staat ons een lange dag van 14u te wachten tot ze terug gaat slapen. Hoe krijg ik die in godsnaam gevuld? Zucht. Voor het eerst voel ik een tristesse neerdalen. Maar onze praatgrage peuter vult al vlug de stilte. Daarnaast heeft ze er haar missie van gemaakt om mama zo veel mogelijk gegijzeld te houden. Ze klampt zich aan mij vast als een apenjong en wil overal mee naartoe. Tegelijk geniet ze enorm van haar kriebel-tijd met papa die nu elke dag thuis is. 

We zetten de loodzware vuilniszak buiten waar kilo’s pampers in geperst zitten. Hoeveel kan er toch uit zo’n ukje van 10kg komen? Het is de ideale week om te starten met potjestraining. Normaal gezien mocht ze na de paasvakantie starten met school. Of dit nu nog zal lukken, is nog de vraag. Maar eerlijk, ik zag het helemaal niet zitten om haar te leren op het potje gaan. Bij de tweeling ben ik er niet in geslaagd. . Ik was toen al gescheiden en het was geen sinecure om 2 peuters tegelijk en tijdig op het potje te krijgen. Het was een regelrechte ramp. Na een week had ik het opgegeven en ze dan maar met pamper naar school gestuurd. 

Lockdown in een gouden kooi. De pot op dan maar!"

Afbeelding

Tijdens de week heb ik geen tijd om haar te leren op het potje gaan, en een weekend is te kort en gevuld met allerlei activiteiten en uitstapjes. Echter een lockdown is de ideale periode. Ik zit verplicht thuis en ik mag niet werken. Tijd zat dus. Vlug nog enkele onderbroekjes online bestellen en ja hoor, die worden netjes de dag erna geleverd. Enthousiast trekt ze er zelf eentje aan, en haar popje krijgt er wel 4 boven elkaar. Het lijkt misschien triviaal, maar toch ook niet. Het is een mijlpaal in haar jonge ontwikkeling en ik maak het deze keer wel mee. Met veel geduld en tijd blijf ik dicht in haar buurt. Als ze ‘kaka’ roept, heb ik welgeteld 5 seconden om haar op het potje te krijgen. Vaak net iets te laat dus. Maar we zijn vertrokken. Soms wordt ze heel stil of komt bij mij staan trappelen. ‘Wil je op het potje?’ En ze knikt. Vlug, vlug. 

Een stukje opvoeding waar ik tegenop zag, maakt mij nu zo trots. Trots dat onze kleine meid zo flink haar best doet en het lukt weliswaar. Meer succesjes dan ongelukjes. En trots dat ik het ook kan en gedaan heb. Dat ik er naast zit als ze trots naar beneden in het potje kijkt en begint te klappen en bravo roept. Trillend op haar beentjes. Ze is - terecht - trots op zichzelf. Zonder corona had ik dit gemist. De ongelukjes neem ik er met plezier en de glimlach bij. En papa, die is verwonderd en kijkt met blinkende oogjes naar zijn kleine meid. Na 5 daagjes is ze er in geslaagd en heeft mijn geduld en tijd vruchten afgeworpen. Dankzij corona ;-)

Liefs, Tineke