Facebook
Instagram
6 strategieën voor een perfect marketingplan
Lees meer
En dan werd het stil. Stil in mezelf, maar ook rondom mij… in de wereld. Het Corona-virus. Geleidelijk aan werden er stappen genomen en maatregelingen getroffen. Hou kinderen zo veel mogelijk thuis. Werk van thuis uit. Hou anderhalve meter afstand van mensen bij de bakker of in de slagerij. Ga vooral niet hamsteren, er is voldoende voorraad. Draag zorg voor jezelf en de anderen. Blijf in je kot.
Corona-paniek of niet, lees hier mijn eerste reactie.
We zitten in een moeilijke en onzekere tijd. Eentje die we misschien wel hadden zien aankomen, maar toch misschien niet ernstig namen. Toch is de impact groot op ons dagelijks leven. Agenda vrij gemaakt, afspraken verzet en nadien toch geannuleerd. Kids zijn thuis en moeten we zien bezig te houden. Een overload aan mails. De eerste 2 dagen was het toch onze weg zoeken om het dagelijks leven georganiseerd te krijgen. Veel telefoontjes en mailtjes tussendoor. De updates op de voet volgen. Afwachten, maar ook al proactief reageren.
De zon straalt en geeft warmte. Gratis energie en vitamientjes.
Gelukkig is het mooi weer. De zon laat zich eindelijk na weken wachten opnieuw zien. Ze schijnt. Ze straalt. Ze geeft warmte. Vitamientjes opladen kunnen we buiten doen. Weliswaar tijdens een korte wandeling of in je eigen tuin. Dit is voor mij cruciaal, dat we ook naar buiten kunnen. En de kinderen hebben er deugd van. Ze wandelen mee. Steppen en lopen. Thuis herontdekken ze opnieuw het stoepkrijt en maken kunstwerken. En onze kleinste van 2,5 jaar huppelt mee met haar grote broers. Ze vindt het geweldig en beleeft een fantastische tijd. Samen spelen. Samen eten. Samen in bad. Gieren, brullen, dansen en gek doen.
De solidariteit onder de mensen is groot. Mensen knikken vriendelijk naar elkaar als ze passeren. Ze drukken hun bezorgdheid en begrip uit bij de lokale handelaar die zwaar getroffen wordt. Er wordt een praatje gemaakt met de buur over de haag. En kinderen spelen een balspel over een muurtje. Verbinding. Medeleven. Zorg dragen. Wat een prachtige eigenschappen nu plots opduiken in onze drukke maatschappij. Tijd. Plots heb je tijd in je handen. Tijd die we allemaal tekort komen in ons leven, ligt nu voor het oprapen. Auto’s worden gewassen, ramen gelapt en het gras gemaaid. Met een vriendelijke lach. De wereld lijkt plots trager te draaien en het werkt positief op de mensen.
De wereld draait trager en de mensen zijn vriendelijker.
Angst. Paniek. Hysterie. Hier en daar vang ik een gesprek op of spreekt iemand mij aan. Dat een dokter gewaarschuwd heeft voor horror-toestanden, en als die het al zeggen zal het wel waar zijn zeker. Ik weet oprecht niet hoe ik daarop moet reageren. Er in meegaan, kan ik ook niet. Tja, we weten niet wat er komen gaat. Gewoon van dag tot dag bekijken. En rustig blijven. We kunnen het Corona-virus niet controleren, maar wel onze gedachten en hoe we ermee omgaan. Ik heb mij voorgenomen om thuis rustig yoga, meditatie en zelfs pilates te doen. Veel lesgevers zijn heel creatief omgesprongen met het stopzetten van hun lessen en organiseren nu live streams. Alsook de horecazaken die nu afhaalmaaltijden aanbieden.
Respect en een dikke merci aan iedereen die zich inzet voor anderen.
De eerste massale thuis-blijf-week zit er op. Een week vol onzekerheid en een bevreemdend gevoel die ons allemaal raakt. Een week waarin we ons meer dan ooit verbonden voelen met elkaar. Bovenal veel respect en waardering voor iedereen die in deze tijden blijft werken en zich inzetten voor iedereen. Mensen in de zorg, voeding, winkelmedewerkers, apotheek, De Post… en alle chauffeurs die rondrijden om pakjes te bezorgen. Jullie zijn toppertjes.
Liefs, Tineke
